การตื่นครั้งยิ่งใหญ่
ผมจดจำได้ถึงช่วงเวลาอันล้ำค่าที่เพื่อนของครอบครัวจะมารวมตัวกันสมัยที่บรรดาลูกชายของเรายังเล็ก ผู้ใหญ่จะคุยกันจนดึก ลูกๆ ของเราที่เล่นกันจนเหนื่อยจะขดตัวหลับไปบนม้านั่งหรือเก้าอี้
ก่อกองฟาง
ฤดูร้อนครั้งหนึ่งสมัยผมอยู่มหาวิทยาลัย ผมทำงานในฟาร์มแห่งหนึ่งในโคโรลาโด เย็นวันหนึ่งหลังจากเหนื่อยและหิวจากการตัดหญ้ามาทั้งวัน ผมขับรถแทรคเตอร์เข้าไปในสนาม ด้วยความคิดว่าเท่ ผมหักพวงมาลัยซ้ายสุด กระทืบเบรคซ้าย และขับวนรถแทรคเตอร์ไปรอบๆ
พ่อกับลูกชาย
พ่อเป็นพ่อที่ดี และผมก็เป็นลูกที่มีความรับผิดชอบในทุกเรื่อง แต่ผมทำให้พ่อขาดสิ่งหนึ่งที่ผมควรจะให้แก่ท่าน นั่นคือ ตัวผมเอง
ดีกว่าเดิม
เรื่องนี้เล่าถึงชาวประมงจับปลาแซลมอนกลุ่มหนึ่งพักอยู่ในโรงแรมเล็กๆแบบสก็อตหลังจากจับปลามาทั้งวัน เมื่อคนหนึ่งกำลังเล่าเรื่องจับปลาให้เพื่อนๆฟัง แขนของเขาเหวี่ยงไปปัดแก้วลอยไปกระทบกับผนัง แก้วแตกกระจายและทิ้งรอยเปื้อนไว้บนผิวปูนสีขาว เขาขอโทษเจ้าของโรงแรมและจะจ่ายค่าเสียหายแต่ก็ไม่อาจทำให้ผนังที่เสียหายกลับดีดังเดิมได้ ชายคนที่นั่งใกล้เขาพูดว่า “ไม่ต้องห่วง” เขาลุกขึ้น หยิบอุปกรณ์วาดภาพจากกระเป๋า แล้วเริ่มร่างภาพรอบรอยเปื้อนน่าเกลียดนั้น รูปหัวกวางแสนสวยค่อยๆ ปรากฏขึ้น ชายผู้นี้คือ เซอร์ อี.เอช. แลนด์เซียร์ จิตรกรวาดภาพสัตว์ชาวสก็อตคนสำคัญ
ความสุขยั่งยืน
มีคนพูดว่าความสุขมาจากการได้ทำตามใจชอบ แต่คำนี้ไม่เป็นความจริง ปรัชญาแบบนั้นมีแต่จะพาเราไปสู่ความว่างเปล่า วิตกกังวล และเสียใจ
คนบาปอย่างเรา
ผมมีเพื่อนชื่อ อีดิธ เธอเล่าให้ฟังถึงวันที่ตัดสินใจติดตามพระเยซู อีดิธไม่สนใจเรื่องศาสนา แต่มีวันหนึ่งเป็นเช้าวันอาทิตย์ เธอเดินไปโบสถ์ข้างอพาร์ทเมนต์เพื่อแสวงหาสิ่งซึ่งจะเติมเต็มจิตวิญญาณที่ขาดแคลน วันนั้นศิษยาภิบาลอ่านลูกา 15:1-2 “ครั้งนั้นบรรดาคนเก็บภาษี และพวกคนบาปเข้ามาใกล้เพื่อจะฟังพระองค์ ฝ่ายพวกฟาริสีและพวกธรรมาจารย์บ่นว่า คนนี้ต้อนรับคนบาปและกินด้วยกันกับเขา"
คุณปรารถนาอะไร?
พนักงานคนหนึ่งที่ธนาคารผมมีภาพถ่ายของรถเปิดประทุนเชลบีคอบราติดอยู่ที่กระจกหน้าต่าง (คอบราเป็นรถสมรรถนะสูงของบริษัท ฟอร์ดมอเตอร์)
ใบหน้า
ตอนซาราห์หลานสาวของเรายังเล็กมาก เธออธิบายให้ผมฟังว่าจะเกิดอะไรขึ้นเมื่อเราจากโลกนี้ไป “ปู่จะไปสวรรค์แค่หน้า แต่ร่างกายจะไม่ได้ไป ปู่จะมีกายใหม่ แต่หน้าปู่จะยังเหมือนเดิมค่ะ”
เชื่อมั่นในคำสัญญา
พี่ชายของเพื่อนผม (ตอนเป็นเด็ก) บอกน้องสาวว่าร่มจะทำให้เธอลอยได้แน่ถ้าเธอ “เชื่อ” ดังนั้น “ด้วยความเชื่อ” เธอจึงกระโดดจากหลังคาโรงนา ศีรษะกระแทกพื้นหมดสติ และสมองได้รับความกระทบกระเทือน
